ราชวงศ์บราแกนซา (โปรตุเกส: Casa de Bragança) มีต้นกำเนิดในปีพ.ศ. 1985 เมื่อดัชชีแห่งบราแกนซาได้รับการสถาปนาโดยเจ้าชายเปโดร ดยุคแห่งกูอิงบราและพระองค์ได้มอบดินแดนนี้ให้ เจ้าชายอัลฟองโซ เคานท์แห่งบาร์เซลอสพระอนุชาต่างมารดา และเจ้าชายอัลฟองโซเป็นดยุคคนแรกของดัชชีแห่งบราแกนซา และทำให้ตระกูลบราแกนซานี้เป็นตระกูลที่มีอิทธิพลในโปรตุเกสมากที่สุด ดังเช่น เจ้าหญิงแคทเทอรีนแห่งโปรตุเกสได้อภิเษกสมรสกับเจ้าชายจอห์นที่ 2 ดยุคที่ 6 แห่งบราแกนซา ซึ่งในปี พ.ศ. 2123 เจ้าหญิงแคทเทอรีนทรงพยายามอ้างสิทธิในราชบัลลังก์แต่ต้องพ่ายแพ้แก่กองทัพของราชวงศ์ฮับบูร์กสเปน

ในปี พ.ศ. 2183 เนื่องมาจากชาวโปรตุเกสได้ชัยชนะในสงครามฟื้นฟูโปรตุเกส เจ้าชายจอห์นซึ่งเป็นพระนัดดาในเจ้าหญิงแคทเทอรีนได้รับการประกาศเป็นรัชทายาทอย่างเป็นทางการโดยทรงสืบเชื้อสายจากสมเด็จพระเจ้ามานูเอลที่ 1 แห่งโปรตุเกส สเปนยอมรับการเป็นรัฐเอกราชของโปรตุเกสโดยสมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2211 ราชวงศ์ที่สี่นี้ได้เห็นความสำคัญในการเฟื่องฟูของทองคำในบราซิล และยังมีเหตุการณ์ในราชวงศ์นี้มากมายเช่น แผ่นดินไหวที่ลิสบอนปีพ.ศ. 2298, การเข้ายึดครองโปรตุเกสของนโปเลียน, การประการอิสรภาพของบราซิลและสงครามกลางเมืองจนถึงเสรีนิยม

การเจริญเติบโตของระบอบสาธารณรัฐเกิดขึ้นในช่วงสิ้นสุดคริสต์ศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 และในปี พ.ศ. 2451 เกิดการลอบปลงพระชนม์ สมเด็จพระเจ้าคาร์ลอสที่ 1 แห่งโปรตุเกส และในปี พ.ศ. 2453 ฝ่ายนิยมสาธารณรัฐได้บีบบังคับให้สมเด็จพระเจ้ามานูเอลที่ 2 แห่งโปรตุเกส สละราชบัลลังก์และเนรเทศออกจากโปรตุเกส ซึ่งนับเป็นจุดสิ้นสุดระบอบกษัตริย์แห่งโปรตุเกสและสิ้นสุดราชวงศ์ที่สี่ซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้าย ปัจจุบันราชวงศ์บราแกนซาได้รับตำแหน่ง "ดยุคแห่งบราแกนซา" ซึ่งผู้ดำรงตำแหน่งในปัจจุบันคือดูอาร์เต ปิโอ ดยุคแห่งบราแกนซา และเป็นผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์โปรตุเกสในปัจจุบัน

ราชวงศ์บราแกนซา

ราชวงศ์บราแกนซา-แซ็กซ์-โคบูร์ก-ก็อตธา